Η φωτογραφία μου
Mάρμαρα Πάρου, Πάρος, Greece

Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

ΠΑΡΕΛΑΣΗ 28ης Οκτωβρίου












28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ - Ομιλία της καθηγήτριας Μπέτης Μπιζά

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

Η μεγαλύτερη τιμή και καύχηση για έναν λαό, είναι οι στιγμές της ιστορίας του που απάντησε «ΟΧΙ», σε προτάσεις που υποθήκευαν την ελευθερία του και έθιγαν την εθνική του αξιοπρέπεια. Σήμερα, ο Ελληνισμός γιορτάζει ένα τέτοιο υπερήφανο «ΟΧΙ» της Ιστορίας του, αντάξιο και ανάλογο του «ΟΧΙ» που ακούστηκε  στις Θερμοπύλες, πριν από 2.500 χρόνια, και του «ΟΧΙ» που απάντησε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος στην πρόταση να παραδώσει αμαχητί την Κωνσταντινούπολη στους Οθωμανούς. Αμέτρητα «ΟΧΙ» έχουν ακουστεί από τον περήφανο ελληνικό λαό, στο διάβα της Ιστορίας. Και στο Μεσολόγγι, «ΟΧΙ» απάντησαν οι πολιορκημένοι, στις προτάσεις των Τούρκων να παραδοθούν. Τους θέριζε η πείνα, ποντίκια τρώγανε, αλλά δεν παραδίνονταν. Και την ηρωική Έξοδο, την έκαναν με το σπαθί στο χέρι. Όχι με ψηλά τα χέρια. Γι’ αυτό λέγεται «ηρωική Έξοδος», αλλιώς θα λεγόταν «ταπεινωτική».

Η ίδια απάντηση, στην ίδια πρόταση, δόθηκε από τους Έλληνες και πριν από 74 χρόνια, στις 28 Οκτωβρίου του 1940, όταν  η  Ιταλία απαίτησε από την Ελλάδα,  με ένα τελεσίγραφο, να ανοίξει τα σύνορά της για να περάσουν τα ιταλικά στρατεύματα που ήδη είχαν διασχίσει το Ιόνιο, και βρίσκονταν στην Αλβανία. Ο τότε Πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς στην πρόταση αυτή, που του έγινε μέσα στη μαύρη νύχτα, από τον Ιταλό πρέσβη, με διορία τριών ωρών να απαντήσει, απάντησε την ίδια στιγμή, και όχι μετά από τρεις ώρες, «ΟΧΙ».  Δηλαδή «δεν ανοίγουμε τα σύνορά μας, δεν παραδίνουμε τα εδάφη μας». Το «ΟΧΙ» αυτό,        το πληροφορήθηκε τα ξημερώματα ο ελληνικός λαός, από το ραδιόφωνο και τις εφημερίδες, και το αγκάλιασε γιατί ήταν δικό του «ΟΧΙ». Ήταν  η ολόψυχη απάντηση ενός ολόκληρου λαού και έγινε το σύνθημα του Αγώνα του. Δεν είναι τυχαίο πως ενώ όλες οι άλλες χώρες γιορτάζουν την ημέρα της απελευθέρωσής τους, μόνο εμείς γιορτάζουμε την ημέρα που ξεκίνησε ο ηρωικός αυτός αγώνας της αντίστασης στον κατακτητή. Το δικαιούμαστε. Γιατί ήταν πράγματι ηρωική και υπεράνθρωπη αυτή η αντίσταση και συνοδεύτηκε από πολλές θυσίες. Αλλά η ελευθερία, το ξέρουμε καλά, το λέμε και στον Εθνικό μας Ύμνο, είναι «βγαλμένη από τα κόκαλα των Ελλήνων τα ιερά.».

Η ημέρα αυτή, η σημερινή, αποτελεί ένα φωτεινό ορόσημο όχι μόνο της ελληνικής ιστορίας, αλλά και της παγκόσμιας, γιατί όλες οι χώρες γνωρίζουν τι έγινε στην Ελλάδα το 1940 - 41.  Όλες οι χώρες, από την Ανατολή ως τη Δύση, από την Ιαπωνία ως την Αμερική, όλες υποκλίθηκαν τότε μπροστά στην αδάμαστη ελληνική ψυχή, που κατόρθωσε αυτό που φαινόταν ως τότε αδύνατον, να αντισταθεί σε δύο πανίσχυρες Αυτοκρατορίες, την Ιταλία του Μουσολίνι και τη Γερμανία του Χίτλερ, η οποία είχε υποτάξει όλα τα ευρωπαϊκά κράτη με τις ανίκητες στρατιές, τα τανκς και τα αεροπλάνα της.


Η επίθεση στην Ελλάδα άρχισε προτού ακόμα ξημερώσει.  Κι ενώ τα ιταλικά αεροπλάνα διέγραφαν κύκλους στον ελληνικό ουρανό,  βομβαρδίζοντας άμαχο πληθυσμό, ο λαός δεν έτρεξε στα καταφύγια, αλλά ξεχύθηκε στους δρόμους, τραγουδώντας και ξεπροβοδίζοντας τα παιδιά του που έφευγαν για τα σύνορα, συνοδεύοντάς τα με την ευχή της Νίκης.

Σε λιγότερο από τρεις ώρες  λοιπόν, ένας ολόκληρος λαός, με πλήρη περιφρόνηση προς τον θάνατο, γνωρίζοντας ότι θα αναμετρηθεί με πολλαπλάσια στρατιωτική δύναμη ξεκινά «με το χαμόγελο στα χείλη» - και είναι αλήθεια αυτό, δεν είναι εφεύρεση του στιχουργού -  ξεκινά, για έναν Αγώνα υπέρ της ελευθερίας, που εξελίχτηκε ο Αγώνας αυτός σε ένα ανεπανάληπτο έπος. Έπος σημαίνει το μεγάλο ποίημα που αφηγείται κατορθώματα ηρώων. Γι αυτό ονομάστηκε «Έπος» ο αγώνας του 1940.  Γιατί πολέμησαν ηρωικά, και τα κατορθώματά τους ήταν ηρωικά. Κι ας μην τον ήθελαν αυτόν τον πόλεμο οι Έλληνες. Κι ας μην τον είχαν προκαλέσει εκείνοι. Η υπεράσπιση της πατρίδας ήταν το αυτονόητο καθήκον. Αλλά υπήρχε και ένας ακόμα λόγος που ήθελαν την τιμωρία των εισβολέων:  Ο άνανδρος τορπιλισμός της «Έλλης»,  στο λιμάνι της Τήνου. Η προκλητική εκείνη εγκληματική  ενέργεια της Ιταλίας είχε μείνει ατιμώρητη γιατί η Ελλάδα δεν επιθυμούσε να εμπλακεί σε πόλεμο. Όμως, είχε προσβάλει το θρησκευτικό συναίσθημα του Ελληνικού λαού, και τώρα που η Ιταλία ξεκίνησε τον πόλεμο θα τους τιμωρούσαν και για εκείνο το ύπουλο χτύπημα, ανήμερα της Παναγίας.

Αλλά ποιος μπορεί να δώσει μέσα σε λίγες γραμμές τις διαστάσεις αυτού του αγώνα; Ποιος μπορεί να περιγράψει την αυτοθυσία στις μάχες που δόθηκαν  πάνω στα χιονισμένα βουνά της Πίνδου και της Βορείου Ηπείρου;  Οι Έλληνες μαχητές ξεπέρασαν τα όρια της ανθρώπινης αντοχής, σωματικής και ψυχικής...  Γυρνώνας την ιστορία πίσω, τους βλέπουμε με τα  βαριά τους πανωφόρια και τα κρυοπαγήματα στα πόδια, να βαδίζουν μέρες ολόκληρες μέσα στο χιόνι, στους 30 βαθμούς υπό το μηδέν, δίνοντας μάχες σκληρές και άνισες, που όμως τις κέρδιζαν, μέχρι που έφτασαν νικητές στην Κορυτσά, το Αργυρόκαστρο, την Πρεμετή, τους Αγίους Σαράντα... Για άλλη μια φορά μπήκαν απελευθερωτές στην Βόρειο Ήπειρο, που οι σύμμαχοί μας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχαν αποκόψει από τον εθνικό κορμό... Το ίδιο ακριβώς έκαναν και τώρα. Οι Σύμμαχοί μας, μετά την απελευθέρωση αντί να ικανοποιήσουν το δίκαιο αίτημα της Ελλάδας και των Βορειοηπειρωτών για Ένωση με την Ελλάδα, καθόρισαν τα σύνορα καταπώς εξυπηρετούσαν τα συμφέροντά τους, και κλείνοντας τα μάτια στην πραγματικότητα, καταπατώντας κάθε έννοια δικαίου και ηθικής, έδωσαν πάλι τη Βόρειο Ήπειρο στη γειτονική Αλβανία, όπου καταπατώνται μέχρι σήμερα τα ανθρώπινα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας.
Οι Έλληνες μαχητές το 1940 προκάλεσαν τον παγκόσμιο θαυμασμό κι έκαναν τους ξένους ηγέτες να κηρύττουν με σεβασμό, ότι «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες». Και όχι μόνο οι άντρες αλλά και  οι  γυναίκες  προσέφεραν πολύτιμες υπηρεσίες στον υπεράνθρωπο αυτόν αγώνα, κουβαλώντας στις πλάτες τους, μέσα στα χιόνια, τρόφιμα, φάρμακα, και πολεμοφόδια. Όλοι αγωνίστηκαν «υπέρ μεγίστων και καλλίστων», δηλαδή για τα πιο μεγάλα και τα πιο ωραία ιδανικά, την ελευθερία και την εθνική αξιοπρέπεια.

Αλλά αυτή η μεγάλη ημέρα του «ΟΧΙ»  πρέπει να φωτίζει και να εμπνέει τον λαό μας διαχρονικά. Δεν ωφελεί να εκφωνούμε ωραίους λόγους, να κάνουμε ωραίες παρελάσεις, να εξυμνούμε τους Έλληνες του ΄40, όταν εμείς, οι σημερινοί Έλληνες, υποδουλώνουμε τη χώρα μας στους ξένους «για να τη σώσουμε». Βεβαίως όχι εμείς, αλλά η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας. Η οποία ηγεσία, σήμερα θα παραστεί στις αποστειρωμένες από κόσμο παρελάσεις, στη συνέχεια θα δώσει συνέντευξη στα κανάλια για το νόημα της ημέρας, και  μετά θα πάει να υπογράψει τα καινούργια μνημόνια υποδούλωσης και εθνικής ταπείνωσης. Για το καλό της Ελλάδας, λένε. Αφού πρώτα με τις πολιτικές τους οδήγησαν μια πλούσια σε πλουτοπαραγωγικές πηγές χώρα, όπως η Ελλάδα, στην επαιτεία και την ανυποληψία, τώρα λένε «ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ», προσπαθώντας να τη βγάλουν από το λάκκο στον οποίο την ρίξανε, αλλά τη σπρώχνουν ακόμα πιο κάτω.

Το 1940-41, τους μήνες εκείνους που δόξασαν την Ελλάδα σε όλη την οικουμένη, έδωσαν τη ζωή τους 8.000 Έλληνες πολεμώντας, αρνούμενοι την υποταγή και την εθνική ταπείνωση. Το ίδιο πρέπει να κάνει και ο ελληνικός λαός σήμερα. Αλλά θα πει κανείς ότι σήμερα δεν έχουμε πόλεμο. Σε ποιον να αντισταθούμε; Σήμερα δεν έχουμε πόλεμο, έχουμε όμως νεκρούς!! Επτά χιλιάδες Έλληνες έχουν αυτοκτονήσει και αυτοκτονούν τα τελευταία χρόνια από απελπισία. Αφενός. Και αφετέρου, η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει κατακλυστεί και κατακλύζεται καθημερινά από αλλοεθνείς, οι οποίοι μπαίνουν από παντού, χωρίς να ρωτάνε και χωρίς να συναντούν καμία αντίσταση. Και αντί να πάρουν μέτρα οι πολιτικοί μας και για το ένα και για το άλλο, ψηφίζουν ... αντιρατσιστικά νομοσχέδια, με τα οποία θέλουν να φιμώσουν τους Έλληνες, διότι η Ελλάδα καταρρέει δημογραφικά, αλλάζει χέρια, εποικίζεται από μουσουλμάνους και άλλους, (ο εποικισμός απαγορεύεται από το Διεθνές Δίκαιο αλλά στην Ελλάδα επιτρέπεται!), και η πολιτική μας ηγεσία θέλει αυτό να γίνει και χωρίς διαμαρτυρία από τον ελληνικό λαό!!  Όποιος διαμαρτύρεται, είναι απλώς ... ρατσιστής!


Από τη μια τα Μνημόνια και η φτωχοποίηση των Ελλήνων, από την άλλη ο εποικισμός της Ελλάδας από μουσουλμάνους, με προοπτική, όπως φανερώνουν οι αμείλικτοι αριθμοί, να μετατραπεί η Ελλάδα σε μουσουλμανική χώρα! Ε, λοιπόν, είναι ώρα να πει και ο ελληνικός λαός σήμερα ένα «ΟΧΙ» στα σχέδια υποδούλωσης και αφανισμού του, και να το βροντοφωνάξει αυτό το «ΟΧΙ», πριν να είναι πολύ αργά. 

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΡΧΙΛΟΧΟΥ 2014-2015




ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ 

 ΑΡΧΙΛΟΧΟΥ  2014-2015
       

       ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Σας ενημερώνουμε τα αποτελέσματα των μαθητικών εκλογών 2014-2015 για τα 5μελη και το 15μελές μαθητικό συμβούλιο του Γυμνασίου Αρχιλόχου.
Αναλυτικά:

5μελή Μαθητικά Συμβούλια

Α τμήμα:
Πρόεδρος: Τούρκα Εμμάνουελ
Γραμματέας: Πλάκα Γκρέτα
Ταμίας: Τσάμπουρα Ιωάννα
Μέλη: Παντελαίος Νικόλαος, Αραβανής Σταύρος, Κολλτσάκου Αντώνης, Ρούσσος Μάρκος, Προμπονάς Στέλιος.

Β1 τμήμα:
Πρόεδρος: Αλιπράντης Ελευθέριος
Γραμματέας: Καββαδάτου Αικατερίνη
Ταμίας: Μαρλαντής Ιωάννης
Μέλη: Εσαϊ Μαρικλέν, Μπουραντάς Νικόλαος, Κολλτσάκου Σεβαστιάν, Δαμουλάκη Αννέζα, Γεμελιάρης Γιάννης.

Β2 τμήμα:
Πρόεδρος: Τσιγώνια Δήμητρα
Γραμματέας: Φούγια Αικατερίνη
Ταμίας: Σομπόνη Φραγκίσκα
Μέλη: Στέλλας Γεώργιος, Τόσκα Στελίνα, Τζανακόπουλος Κωνσταντίνος, Ντούσι Ανίσα, Σένκα Ερλάντα

Γ1 τμήμα:
Πρόεδρος: Βολφ Νόρα
Γραμματέας: Κρητικού Μαρουσώ
Ταμίας: Κεφάλας Δημήτρης
Μέλη: Βιτζηλαίου Μαριλέττα, Λουκή Μαργαρίτα, 
Αλιπράντης Αλέξανδρος, Αντιπαριώτη Άννα.

Γ2 τμήμα:
Πρόεδρος: Τσάμπουρα Κυριακή
Γραμματέας: Φραντζής Χαράλαμπος,
Ταμίας: Πετρόπουλος Βασίλης
Μέλη: Ντζουμανίκα Μαργαρίτα, Στέλλα Μυρτώ,
 Παπαδοπούλου  Χριστίνα,Τριβυζάς Κωνσταντίνος.


15μελές Μαθητικό Συμβούλιο     

Πρόεδρος: Τσάμπουρα Κυριακή
Αντιπρόεδρος: Φραντζής Χαράλαμπος
Ταμίας: Τσιγώνια Δήμητρα
Γραμματέας: Τούρκα Εμμάνουελ
Μέλη: Μπουραντάς Νίκος
          Νοβάκου Τζουλιάνο
          Φούγια Αικατερίνη
          Πετρόπουλος Βασίλης
          Κρητικού Μαρουσώ
          Σούλι Ντενίς
          Δαμουλάκη Αννέζα
          Κεφάλας Δημήτρης
          Τσάμπουρα Ιωάννα
          Αλιπράντης Αλέξανδρος
          Αλιπράντης Ελευθέριος
          Εσαϊ Μαρικλέν
          Μαρλαντής Ιωάννης
          Βιτζηλαίου Μαρία
          Γεμελιάρης Ιωάννης
          Ντζουμανίκα Μαργαρίτα

                  
         

         
 

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2014

6 Οκτωβρίου 2014 -ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΗΜΕΡΑ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ


Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ προκειμένου να εξετάσουμε και να διαμαρτυρηθούμε για ένα κοινωνικό πρόβλημα που τείνει να πάρει διαστάσεις μάστιγας με ποικίλες προεκτάσεις. Αυτό είναι το πρόβλημα του ρατσισμού.
Με τον όρο << ρατσισμός>> εννοούμε τη διάκριση  και το διαχωρισμό ανθρώπων, ομάδων ή φυλών και την αντιμετώπιση τους μεροληπτικά. Τα αίτια του ρατσισμού μπορεί να είναι πολλά. Αρχικά, η μαζική εισροή μεταναστών ή προσφύγων που προκαλεί  προβλήματα  στις χώρες υποδοχής. Οι μετανάστες  και οι πρόσφυγες από άμυνα ή αντίδραση δημιουργούν ορισμένα <<γκέτο>>  με αποτέλεσμα να προχωρούν σε πράξεις βίας, εγκληματικότητας ή παραοικονομίας. Απ’ την άλλη,  η έλλειψη σεβασμού απέναντι στο <<ξένο>> και το <<διαφορετικό>> από εμάς , αποτελεί  συστατικό στοιχείο της εποχής μας και της κοινωνίας μας, μιας κοινωνίας ηθικής χαλάρωσης και κρίσης αξιών.
Η διαφορετικότητα, όμως, δεν είναι μειονέκτημα είναι χαρακτηριστικό. Δεν μπορούμε να καταλογίζουμε ευθύνες σε κάποιον επειδή είναι αλλόεθνος, επειδή είναι χοντρός, επειδή είναι άσχημος, επειδή είναι ανάπηρος, επειδή έχει χαμηλές επιδόσεις. Κάθε ανθρώπινη οντότητα είναι μοναδική και σημαντική.
Δυστυχώς, πριν πολεμήσουμε τον ρατσισμό στην κοινωνία θα πρέπει να τον νικήσουμε μέσα μας. Επιπλέον, ο αθλητισμός από την πλευρά του έχει την υποχρέωση να προάγει την ευγενή άμυλα  και όχι τον φανατισμό που αποτελεί πρόδρομο του ρατσισμού.
Συνοψίζοντας, πρέπει όλοι μας να κινητοποιηθούμε άμεσα με κάθε τρόπο και να ‘’βγάλουμε’’ από το μυαλό μας την καχυποψία, τη μεροληψία και τον εγωκεντρισμό
Γιατί πάντα, μα πάντα θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι όταν δείχνουμε κάποιον με το ένα μας δάχτυλο   ,τα άλλα τρία δείχνουν εμάς. Τέλος, θα ήθελα να κλείσω τη σύντομη αναφορά μου στον ρατσισμό  με ένα απόφθεγμα του Μάρκου Αυρηλίου:
Θεέ μου,
Δώσε μου την ψυχραιμία να δέχομαι όσα δεν μπορώ να αλλάξω ,
Τη δύναμη να κάνω όσα μπορώ
Και τη σοφία να σέβομαι το διαφορετικό.
                                                                       Μοσχούλα Μαρμαρά