ΑΠΑΤΙ

ΑΠΑΤΙ (περιοχή Βορειοδυτικά των Λευκών) (Πρόκειται για μια παραλλαγή της ιστορίας Απάτη που είχε δημοσιευτεί από τη Μυρτώ Στέλλα(A2). Ο Στέλιος Παντελαίος(A2) μας φέρνει από τις Λεύκες αυτήν την παραλλαγή). Την εποχή που οι πειρατές κυριαρχούσαν στις θάλασσες, πολλοί από αυτούς λεηλατούσαν και τα νησιά των Κυκλάδων, όπως την Πάρο. Στην περιοχή «Απάτι» λέγεται ότι υπήρχε ένας πύργος όπου ζούσε ένας πλούσιος αφέντης Παριανός με τους δύο γιους του και μια πεντάμορφη κόρη. Μια μέρα που ο αφέντης με τους γιους του έλειπαν για δουλειές, οι πειρατές έκαναν εξόρμηση προς την περιοχή με σκοπό να την λεηλατήσουν και να αρπάξουν τρόφιμα και ζώα. Η καημένη η κοπέλα είχε μείνει μόνη στον Πύργο. Οι πειρατές, αφού άρπαξαν και έκλεψαν ό, τι βρήκαν, «απάτησαν» (βίασαν) την κοπέλα κι έφυγαν. Σαν γύρισαν τα αδέρφια με τον πατέρα τους και κατάλαβαν τι έγινε, διέταξαν να σκοτώσουν την κοπέλα και να την θάψουν κοντά στην εκκλησία του Αη - Γιάννη του Κλήδονα που βρίσκεται εκεί κοντά. Ήταν μεγάλη αμαρτία να «απατηθούν» οι κοπέλες εκείνη την εποχή. Όμως με τον καιρό, τους βάραιναν οι τύψεις για το κακό που έκαναν και πήγαν να εξομολογηθούν σε έναν ιερέα. Αυτός τους έδωσε αυστηρή εντολή: για να σωθούν έπρεπε να φυτέψουν τρία λιογήρια. Το ένα από αυτά το αφιέρωσαν στην Παναγία την Εκατονταπυλιανή, που εμείς σήμερα το λέμε «της Κυράς το λιογήρι». Επίσης τους διέταξε να ανοίξουν τρία πηγάδια για να δροσίζονται οι άνθρωποι και τα ζώα που περνούν από κει. Το ένα από αυτά ονομάζεται ως σήμερα «Αφεντικό πηγάδι». Λένε, μάλιστα, πως είναι στοιχειωμένο κι αν περάσεις βράδυ, ακούς τα κλάματα της κοπέλας. Από την «απάτη» της κοπέλας από τους πειρατές λέγεται ότι η περιοχή πήρε το όνομα «Απάτι».